Ebook Nauczmy się żyć razem. Pierwsze kroki w małżeństwie, Giovanna Fumagalli, Davide Biollo. EPUB,MOBI,PDF. Wypróbuj 7 dni za darmo lub kup teraz do -50%! Katy Perry opowie o nieudanym małżeństwie 23 maja 2012, 07:50 Przyczyny rozpadu małżeństwa Katy Perry i Russella Branda zostaną ujawnione w filmie I nie chodzi tu tylko o brak kobiety u boku, ale o to, iż będzie musiał sam dbać o siebie, o dom, gotować sobie jedzenie i tak dalej. Dlatego może zostać choćby w nieudanym małżeństwie. 3. Nie chce wyjść ze swojej strefy komfortu. Nie chce zaburzać swojej rutyny, stracić przyjaciół, swojego otoczenia. Zarówno w Starym jak i Nowym Testamencie małżeństwo jest symbolem związku, jaki łączy Chrystusa z Jego ludem. Nigdy też małżeństwo nie powinno być powodem odłączenia się od Chrystusa. W jednej ze Swych przypowieści Jezus mówił o człowieku, który odmawiał pójścia na wesele, na które został zaproszony. Mówił: „Żonę Przeciw miłości. W rozumieniu chrześcijańskim celem miłości małżeńskiej jest wola uświęcenia drugiego człowieka, stworzonego na „obraz i podobieństwo Boga”, a więc pomoc w jego wzroście duchowym. Wśród wykroczeń przeciwko miłości małżeńskiej możemy wskazać na egoizm, hedonizm i niegodziwe praktyki przeciwko poczęciu. Choć samotność w małżeństwie może być trudna, istnieje wiele sposobów, aby sobie z nią poradzić. Oto kilka sugestii: 1. Komunikacja. Najważniejszą rzeczą jest nawiązanie otwartej i szczerze komunikacji z partnerem. Dzielenie się uczuciami, potrzebami i obawami może pomóc w zrozumieniu siebie nawzajem i zmniejszeniu poczucia Jak się okazało, rozwód małżonków nie oznaczał, że do końca życia będą żyć w samotności. Olaf Lubaszenko od 15 lat tworzy szczęśliwy związek z Hanną Wawrowską, która pełni funkcję szefowej Klubu Fair Play Polskiego Komitetu Olimpijskiego, jest też specjalistką ds. protokołu dyplomatycznego i etykiety biznesowej. Sąd nie udzieli rozwodu, jeżeli na jego skutek ucierpi dobro wspólnych małoletnich dzieci, jednakże sporadycznie się zdarza, aby dla dziecka lepszą sytuacją było trwanie rodziców w nieudanym małżeństwie, szczególnie gdy między rodzicami dochodzi do awantur, sprzeczek czy agresji. Bez miłości w małżeństwie między partnerami najczęściej obserwuje się wyobcowanie i niechęć do kompromisów. Stąd ciągłe kłótnie i konflikty. Kto chciałby takie życie? Ale możesz żyć bez miłości w małżeństwie tylko wtedy, gdy czujesz szacunek dla swojego partnera i jesteś gotowy, aby być z nim bez względu na wszystko. Tłumaczenia w kontekście hasła "A bad marriage" z angielskiego na polski od Reverso Context: When you were born, I was in a bad marriage. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate 9D0Y. W potocznym rozumieniu białe małżeństwo to związek (sakramentalny lub nie), w którym z różnych przyczyn nie dochodzi do współżycia. Prawo kanoniczne wskazuje, iż białe małżeństwo może pozwolić parze żyjącej w niesakramentalnym związku na rozgrzeszenie i przyjmowanie małżeństwo może opierać się na bliskości i czułości bez seksu. Nie musi oznaczać, że para praktykująca abstynencję seksualną jest nieszczęśliwa. Takie wyrzeczenie często ma charakter religijny. Białe małżeństwo – co to jest? Białe małżeństwo to związek nieskonsumowany, czyli bez seksu. Różne mogą być tego przyczyny, np. aseksualizm (czwarta orientacja seksualna oznaczająca brak potrzeby uprawiania seksu). Inną przyczyną podjęcia decyzji o nieskonsumowaniu małżeństwa są także traumatyczne doświadczenia seksualne jednego z partnerów. Brak seksu w małżeństwie może mieć ukrytą przyczynę – homoseksualizm jednego z partnerów, który odrzuca bliskość seksualną ze współmałżonkiem. Potocznie rozumiane białe małżeństwo może być nieskonsumowane od samego zawarcia, ale brak seksu w związku może też być tymczasowy, np. wywołany sytuacją zdrowotną partnerów. Białe małżeństwo – prawo cywilne To, czy związek jest skonsumowany, czy nie, jest ważne z punktu widzenia kościoła. Prawo cywilne się tym nie zajmuje. Współżycie lub jego brak nie ma wpływu na ważność ślubu cywilnego. Białe małżeństwo – prawo kanoniczne Bardzo ważnym elementem małżeństwa kościelnego jest jedność – i ciał, i dusz. Małżeństwo, które z założenia miałoby być białe, będzie po prostu nieważne od samego początku. Jeśli udowodni się, że zawarte w kościele małżeństwo było nieskonsumowane, można starać się o jego unieważnienie. Potocznie nazywa się to „rozwodem kościelnym”, lecz jest to nieprawidłowa nazwa, gdyż kościół nie uznaje rozwodów, a małżeństwo jest nierozerwalne. Unieważnienie małżeństwa oznacza, że było nieważne już w momencie zawarcia, po prostu do niego nie doszło. Gdyby para chciała zawrzeć związek małżeński w założeniu „biały”, czyli bez intencji współżycia z małżonkiem, będzie to związek nieważny z punktu widzenia Kościoła. Białe małżeństwo w kościele Przyczyną braku seksu w małżeństwie mogą być też powody religijne. Oficjalnie białe małżeństwo w kościele jest możliwe, jeśli dwie osoby żyją w związku niesakramentalnym, np.: · mają tylko ślub cywilny,· nie mają żadnego ślubu, ale mieszkają razem,· jedno z partnerów lub oboje są po to życie w tzw. grzechu ciężkim – w grzechu cudzołóstwa lub w stałej okazji do grzechu. Taka para nie może przystępować do sakramentów – przy spowiedzi nie dostanie rozgrzeszenia, a przyjęcie komunii skutkowałoby gniewem Boga. Może jednak uczestniczyć w życiu Kościoła. Nauka Kościoła mówi, że takich osób się nie odrzuca ze wspólnoty. Nie mogą one jedynie przystępować do sakramentów i pełnić niektórych funkcji – np. być ojcem lub matką chrzestną. Wtedy oboje mogą podjąć decyzję o białym małżeństwie . Nie będą współżyć, będą żyć jak brat z siostrą. Dzięki temu mogą otrzymać rozgrzeszenie i przystępować do sakramentów. Jak zawrzeć białe małżeństwo? O zawarciu białego małżeństwa decyduje para, ale oficjalnie do sakramentów dopuścić ich musi ksiądz. Musi mieć pewność, że para:· naprawiła krzywdy wobec sakramentalnych małżonków i dzieci urodzonych z tego związku,· wytrwa w postanowieniu czystości, a niebezpieczeństwo zgorszenia zostanie usunięte. Wtedy para otrzymuje pozwolenie na przyjmowanie sakramentów, a zaczyna od spowiedzi. Dzięki decyzji o białym małżeństwie otrzyma rozgrzeszenie. Nie istnieje natomiast sakrament białego małżeństwa . Osoby w związku małżeńskim według nauk Kościoła i Biblii powinny współżyć ze sobą w celu prokreacji. Jest to ważny czynnik budujący związek kobiety i mężczyzny. Białe małżeństwo a przyrzeczenie zachowania czystości Jeśli katolik lub katoliczka chce żyć w czystości, nie wchodząc w stan duchowny, może złożyć przyrzeczenie zachowania czystości . Ten rodzaj deklaracji składa się za pomocą specjalnej modlitwy zawierzenia Ruchu Czystych Serc, po spowiedzi i przyjęciu komunii. Można też przyrzekać nie tylko w swoim sumieniu, ale i bardziej oficjalnie – w Ruchu Czystych Serc. Zachowanie czystości obowiązuje jednak do momentu zawarcia małżeństwa. Po ślubie mąż i żona mają obowiązek prokreacji. Nie ma czegoś takiego jak „czystość małżeńska”, jest jedynie czystość przedmałżeńska. Bibliografia: Autor: Redakcja Dzień Dobry TVNŹródło zdjęcia głównego: Lukasz Banasik,EyeEm / Podczas zorganizowanej w Bielsku-Białej w lutym konferencji diecezjalnych duszpasterzy rodzin przekonywali o tym Łucja i Janusz Sznyrowie z Międzyrzecza. Dowodziło tego świadectwo, jakie złożyli ci – katoliczka, on – ewangelik po 24 latach małżeństwa zgodnie twierdzili: „Nie czujemy się jakąś wyjątkową parą. Chyba jedynie pod tym względem, że czujemy na sobie łaskę Bożej opieki…”.Po prostu – razem„Mieliśmy wtedy po 21 lat. Byliśmy na tyle młodzi, że nie zastanawialiśmy się zanadto ani nad reakcjami innych, ani też nad rozmaitymi dalszymi konsekwencjami tego kroku. Po prostu chcieliśmy być razem” – tłumaczy Janusz.„Na początku nie mieliśmy poczucia jakiegoś obciążenia. Jeszcze jako narzeczeni mieliśmy w Jaworzu sporą grupę przyjaciół – katolików i ewangelików – i umieliśmy razem świętować. Chodziliśmy wszyscy najpierw na Pasterkę do kościoła katolickiego, a potem wspólnie czekaliśmy na Jutrznię w kościele ewangelickim. Każdy przy tym był związany ze swoją parafią i swoim Kościołem” – dodaje postanowili się pobrać, odczuli zarówno ze strony części rodziny, jak i duszpasterzy pewien dystans, brak życzliwości i nieufność. „Były próby perswadowania: tyle fajnych dziewcząt chodzi po świecie. Dlaczego akurat ta?” – wspomina dziś z uśmiechem Janusz. Kilka osób nie przyszło na ten ślub, a niechęć została w nich do dziś. „Od początku oczywiste było, że ślub weźmiemy w Kościele katolickim – bo tu jest on sakramentem, a w ewangelickim – nie. Drugą pewną rzeczą było to, że każde z nas zostanie przy swoim Kościele. Utwierdzały nas w tej decyzji także doświadczenia innych, którzy po wstąpieniu do innego Kościoła tracili tożsamość, a w końcu w ogóle swoją więź z Bogiem” – podkreślają okoliczności tamtych postanowień. Zwyczajne życieKiedy urodziły się dzieci, było też oczywiste, że będą wychowywane w Kościele katolickim – bo do tego zobowiązali się przy ślubie. „To zawsze bardziej zależy od matki, a mniej od ojca, który pracując, bywa często poza domem” – tłumaczy Janusz. Dzieci dorastały, i w miarę ich dojrzałości coraz częściej trzeba było rozmawiać na temat różnic wyznaniowych. Zastanawiały się, dlaczego tak, a nie inaczej wyglądają różne momenty życia… „Bywały takie chwile, kiedy brakowało mi obecności męża w kościele, wspólnego przystępowania do Komunii Świętej, czasem pomocy przy objaśnianiu spraw wiary” – przyznaje rodzinie ostatecznie każde z nich zostało przyjęte i zaakceptowane bez zbędnych tłumaczeń. Coraz zwyczajniejsza stawała się ekumeniczna codzienność, również dla duszpasterzy. „Podczas kolędy ksiądz katolicki coraz chętniej podejmował rozmowę z moim mężem, a nasze dzieci – ochrzczone w Kościele katolickim – w trudnych czasach otrzymały też pomoc z parafii ewangelickiej” – mówi Łucja. Niedzielny rytm wyglądał przez lata identycznie: wychodzili razem z domu do kościoła: Łucja z dziećmi do katolickiego, Janusz – do ewangelickiego. Potem wspólny powrót do domu, wymiana parafialnych aktualności, lektura „Gościa Niedzielnego” i „Zwiastuna”. „Ostatnio trochę musieliśmy go zmienić, bo… zmieniły się godziny Mszy świętych w naszej parafii” – śmieje się Łucja. Oczywista jest obecność męża w kościele katolickim podczas wszystkich rodzinnych uroczystości. Także żony w kościele ewangelickim – podczas ważnych uroczystości kościelnych. Januszowi udało się bliżej poznać osoby w Akcji Katolickiej, Łucja bywała na próbach ewangelickiego chóru, trochę pośpiewała… „Włączyłem się też w podejmowane przez Akcję Katolicką wspólne śpiewanie, dzieląc się swoją muzyczną pasją” – wspomina Janusz. Rodzinny ekumenizmŚlub wzięli 16 października. „Myślimy, że to też jeden ze znaków Opatrzności, że dane nam było pobrać się w taki szczególny – papieski – dzień” – przyznają. Począwszy od „pełnoletniości” swego związku, czyli od 18. rocznicy ślubu, dziękują Panu Bogu co roku za wszystkie otrzymane wspólnie łaski podczas Mszy świętej. Ta pierwsza była bardzo uroczysta. Znajomi z Akcji Katolickiej poprosili organistę o marsz weselny na zakończenie, były życzenia, a zakończyło się niemal weselnym przyjęciem dla wszystkich w ogrodzie. Od Mszy świętej i spotkania w kościele zaczyna się praktycznie każde rodzinne świętowanie: „okrągłych” urodzin i wszystkich ważniejszych uroczystości. Dopiero potem można myśleć o spotkaniu przy stole... „To bardzo ważne, żeby zachować właściwą kolejność. Najpierw idziemy podziękować Panu Bogu…” – podkreślają zgodnie Sznyrowie. Dziś nikogo nie dziwi, że bliska rodzina Janusza przychodzi do kościoła katolickiego na ich zaproszenie. Na pewno ekumeniczną okazją do wspólnej modlitwy jest każde rodzinne świętowanie. W rodzinnym albumie pełno fotografii z kościelnych uroczystości, z pielgrzymek do Częstochowy, Kalwarii Zebrzydowskiej. „Co roku pielgrzymowaliśmy na Jasną Górę, ale od dwóch lat, kiedy urodziła się Julia, wybieramy bliższą i mniej dla niej męczącą drogę do Kalwarii” – tłumaczą. Naukowcy z uniwersytetów w Nevadzie i Michigan zauważyli, że problemy w związku bardziej odbijają się na zdrowiu mężczyzn. Częste konflikty małżeńskie sprzyjają powstawaniu stanów zapalnych i uwalnianiu hormonów stresu. W rezultacie ma to negatywny wpływ na serce i układ odpornościowy. Naukowcy na łamach pisma "Heart" stwierdzili, że małżeństwo ma pozytywny wpływ na zdrowie i może chronić przed niektórymi chorobami. Najnowsze badania jednak twierdzą coś innego. Konflikty w związku są bardzo szkodliwe dla zdrowia, podobnie jak niewłaściwy styl życia i niezdrowe nawyki takie jak palenie - mówi Rosie Shrout z uniwersytetu w Nevadzie. - "Konflikt może być szczególnie szkodliwy dla zdrowia, jeśli małżonkowie są wrogo nastawieni lub defensywni podczas sporów lub jeśli ciągle dyskutują o tym samym problemie bez jakiegokolwiek rozwiązania" - dodaje naukowiec. Reakcje fizyczne na konflikt w związku mogą powodować długotrwałe uszczerbki na zdrowiu -ostrzega Veronica Lamarche, profesor psychologii społecznej na Uniwersytecie w Essex. Zdrowie małżonków w dużej mierze zależy od kondycji ich związku. Niestety wszyscy wiemy, że konfliktów i kłótni nie da się uniknąć. Wspólne życie to również nieporozumienia, stres i złość. Wszystko to fatalnie wpływa na zdrowie. Naukowcy uważają, że tkwienie w nieudanym małżeństwie jest równie szkodliwe, jak nałóg nikotynowy. Wynikałoby z tego, że zamiast rzucać palenie, można wziąć rozwód. W kwestii zdrowotnej wyjdzie na to samo. Oczywiście kłótnia od czasu do czasu nie zrujnuje nikomu zdrowia. Jednak ciągłe przepychanki słowne, złośliwości i wzajemna niechęć na pewno odbiją się na kondycji małżonków. To kolejny powód, żeby nie tkwić w nieudanej relacji. Ty lubisz sport, a twoja druga połowa woli czytać. Ty działasz skrupulatnie i operatywnie, a twój współmałżonek jest raczej niezorganizowany. Ty lubisz spędzać czas z innymi, a on jest mało towarzyski. Myślisz sobie: „Po prostu do siebie nie pasujemy! Dlaczego nie zauważyliśmy tego przed ślubem?”. Prawdopodobnie to zauważyliście, przynajmniej w jakimś stopniu. Jednak w tamtym okresie byliście bardziej skłonni iść na ustępstwa — i dobrze byłoby wrócić do tego teraz, po ślubie. Ten artykuł może wam w tym pomóc. Najpierw przyjrzyjmy się, dlaczego niektórzy sądzą, że jako małżeństwo źle się dobrali. CO WARTO WIEDZIEĆ Niektóre różnice są poważne. Kiedy dwie osoby spotykają się ze sobą, starają się przede wszystkim ustalić, czy do siebie pasują. Dlatego gdy na tym etapie dają o sobie znać poważne różnice, wielu woli się rozstać, zamiast nierozsądnie poślubić kogoś, kto stanowi ich całkowite przeciwieństwo. Ale co z mniej znaczącymi różnicami, pojawiającymi się przecież w każdym małżeństwie? Nie ma dwóch takich samych osób. Dlatego to najzupełniej normalne, że małżonkowie się od siebie różnią. Może to dotyczyć przynajmniej jednej z poniższych dziedzin: Zainteresowania. „Nigdy nie przepadałam za ruchem na świeżym powietrzu”, przyznaje Anna *, „za to mój mąż od dziecka wspinał się na ośnieżone szczyty i całymi dniami wędrował po buszu”. Nawyki. „Moja żona może siedzieć do późna, a mimo to wstać o piątej rano. Z kolei ja potrzebuję siedmiu, ośmiu godzin snu, bo inaczej staję się marudny” — mówi Brian. Cechy charakteru. Być może jesteś osobą skrytą, a twój współmałżonek wręcz przeciwnie. „Gdy dorastałem, z nikim nie rozmawiałem o problemach osobistych”, opowiada David, „ale moja żona pochodzi z rodziny, w której o wszystkim mówiło się otwarcie”. Różnice mogą wzbogacać. Młoda mężatka o imieniu Helena zauważa: „Moja propozycja może być dobra, ale to nie znaczy, że to jedyne rozwiązanie”. CO MOŻNA ZROBIĆ Zdobywaj się na poświęcenia. Adam mówi: „Moja żona Karen ani trochę nie interesuje się sportem. Ale poszła ze mną na parę meczy i nawet przyłączyła się do kibicowania. Z kolei Karen uwielbia muzea sztuki, więc odwiedzamy je razem i zostajemy tam tak długo, jak ona ma na to ochotę. Staram się okazywać zainteresowanie sztuką, bo wiem, że to dla niej ważne”. Zasada biblijna: 1 Koryntian 10:24. Poszerzaj horyzonty. Spojrzenie twojego współmałżonka na daną sprawę nie musi być złe po prostu dlatego, że jest inne niż twoje. Przekonał się o tym Alex. „Zawsze myślałem, że najlepsza droga z punktu A do punktu B to ta najkrótsza, a każdy inny wybór to błąd. Ale życie w małżeństwie pomogło mi zrozumieć, że może być wiele dróg prowadzących do celu i że każda z nich jest na swój sposób dobra”. Zasada biblijna: 1 Piotra 5:5. Bądź realistą. To, że dwie osoby są dopasowane, nie oznacza, że muszą być identyczne. Nie spisuj waszego małżeństwa na straty tylko dlatego, że wyszło na jaw kilka rzeczy, które was różnią. W pewnej książce czytamy: „Wielu ludzi chętnie sięga po wymówkę: ‚Zaślepiła mnie miłość’”. Jednak „każdy dobry dzień w małżeństwie jest dowodem, że mimo różnic osobowości potraficie darzyć się uczuciem” (D. Medved, The Case Against Divorce). Starajcie się trzymać biblijnej rady: „Dalej znoście jedni drugich (...), jeśli ktoś ma powód do uskarżania się na drugiego” (Kolosan 3:13). Spróbuj postąpić tak: Wypisz rzeczy, które lubisz i cenisz u swojego współmałżonka, oraz to, co was łączy. Potem wypisz dzielące was różnice. Być może dojdziesz do wniosku, że nie są one aż tak poważne, jak ci się wydawało. Poza tym uświadomisz sobie, pod jakimi względami mógłbyś okazywać większą wyrozumiałość lub zdobywać się na pewne wyrzeczenia. „Lubię, kiedy żona dostosowuje się do mnie, i wiem, że jest wdzięczna, gdy ja robię tak samo” — przyznaje Kenneth. „Nawet jeśli wymaga to ode mnie poświęcenia, czuję się szczęśliwy, gdy widzę, że ona jest szczęśliwa”. Zasada biblijna: Filipian 4:5.