W ukazywaniu Maryi jako Żydówki z Galilei w Palestynie konieczne staje się zarysowanie kontekstu społecznego i religijnego, jakim przyszło żyć kobietom – wyznawczyniom judaizmu w tamtym czasie. I takie jest też założenie niniejszej prezentacji. Nie ulega wątpliwości, że w środowisku religijnym Palestyny I wieku status kobiety św. Józefa. Kościół św. Józefa w Nazarecie. Kościół św. Józefa w Nazarecie – kościół rzymskokatolicki położony w mieście Nazaret, na północy Izraela. Kościół jest częścią kompleksu sakralnego Klasztoru Franciszkanów w Nazarecie. Jest on pod wezwaniem św. Józefa z Nazaretu . W miejscu źródła znajduje się dzisiaj prawosławna Cerkiew Archanioła Gabriela. Źródło Marii znajduje się w podziemnej krypcie cerkwi, a na jej dziedzińcu jest studnia zasilana wodą ze źródła. (2) Natomiast pozostałości domu rodzinnego Maryi Panny, właściwym Sanktuarium Zwiastowania - miejscem cudownego poczęcia Jezusa Chrystusa. Historycy twierdzą natomiast, że kamienie z domku Maryi w Nazarecie przywieźli ze sobą chrześcijanie drogą morską, transportując je najpierw do Chorwacji, a później do Włoch. Na wybrzeże Morza Adriatyckiego dom Maryi miał sprowadzić możnowładca Niceforo Angelo, który ustawił go w lasku należącym do szlachcianki o imieniu Dom w Nazarecie mógł też nie należeć do Józefa, ale do Maryi lub bardziej precyzując, do jej rodziców, a teściów Józefa. Emil Schürer, a za nim inni, uważają, że Maryja nie musiała w ogóle towarzyszyć Józefowi na spisie. Jednak w historii znany jest podobny przypadek, jak opisany w Ewangelii Łukasza. Dziś w tym miejscu w Jerozolimie znajduje się bazylika Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny. A na miejscu jej pochówku, na stokach Góry Oliwnej, stoi bazylika Grobu Najświętszej Maryi Panny. Chrześcijanie z Jerozolimy nie mają wątpliwości, że Matka Boża była właśnie tutaj pochowana, zanim została trzeciego dnia zabrana do nieba. Modlitwa Duchowych Budowniczych, Domu Nowej Ewangelizacji, Domu Maryi — Matki Miłości i Miłosierdzia Panie Jezu Chryste, Ty żyłeś w Nazarecie. KOPIUJ LINK. 8 września obchodzimy święto kościelne Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, które potocznie nazywane jest świętem Matki Boskiej Siewnej. Jak sama nazwa wskazuje, wierzący Duchowość. Zwiastowanie: Maryja reprezentowała całą ludzkość. Od jej zgody zależało wszystko! Było to tak, jakby Bóg za pośrednictwem przesłania anielskiego oświadczył się ludziom. Kard. Ratzinger przypomina refleksję św. Bernarda, który pisał, że cały dwór niebieski niecierpliwie oczekiwał na jej zgodę. Chrześcijanie w VII w. byli przekonani, że potrafią dokładnie zlokalizować dom Maryi i Józefa. Opat o imieniu Arkulf odwiedził to miejsce około 670 roku. Tak wspomina swoją wizytę: „Miasto Nazaret położone jest na górze i posiada wiele budowli z kamienia. W jego obrębie są również dwa bardzo wielkie kościoły: jeden, w centrum miasta, osadzony jest … Read more "Dlaczego DRwwX8L. Zasłużony patriarcha Jerozolimy, arcybiskup Michel Sabbah, zainaugurował uroczyście w czwartek katolicki Międzynarodowy Ośrodek Maryjny w Nazarecie, w północnym Izraelu, przy Bazylice Zwiastowania. Będzie dostępny dla pielgrzymów z całego świata. Ośrodek zajmuje odremontowane budynki pochodzące z epoki otomańskiej (1516-1917) i znajduje się w pobliżu zbadanych ostatnio przez izraelskich archeologów ruin domu powstałego w czasach Chrystusa. Według Ewangelii, w Nazarecie mieszkała Maria, Matka Chrystusa. Bazylika Zwiastowania powstała w 1969 roku na miejscu trzech kościołów, z których najstarszy pochodzi z epoki bizantyjskiej (IV wiek). W tym miejscu, według chrześcijańskiej tradycji, Archanioł Gabriel zwiastował Marii narodziny Jezusa. Projekt stworzenia w pobliżu Bazyliki Zwiastowania Międzynarodowego Ośrodka Maryjnego powstał przed dziesięciu laty. Jego realizacją zajęła się wspólnota charyzmatyczna Nowa Droga, grupa ekumeniczna powstała w Lyonie w 1917 roku. "W ośrodku zostaną zgromadzone wszystkie przedmioty religijne związane z osobą Marii Panny" - głosi komunikat opublikowany w piątek przez Stowarzyszenie Maryi z Nazaretu i wspólnotę Nowa PAP Nad miastem Nazaret góruje wyniosła stożkowata kopuła, która wznosi się nad bazyliką Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. Jest to najbardziej znany obiekt architektury w panoramie miasta, a jednocześnie jedna z najbardziej nowoczesnych budowli w całej Ziemi Świętej. Bazylika Zwiastowania wznosi się nad Grotą Zwiastowania. Nowoczesna budowla chroni bardzo stare pamiątki historii naszego zbawienia. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu, w tym miejscu nad grotą stał niepozorny kościół wybudowany naprędce w XVIII w. bez wyraźnego stylu, niewielki i z całą pewnością nieodpowiedni dla tak ważnego miejsca. Według tradycji w tej grocie dokonało się Zwiastowanie, w tym miejscu Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi oznajmić Jej niezwykłą wieść, tutaj wypowiedziała swoje „niech mi się stanie” (Łk 1,38). Franciszkanie od dawna zamierzali nad tym miejscem wybudować godny tego miejsca kościół, odpowiednią bazylikę. Możliwości realizacji tych planów nasunęły się dopiero po drugiej wojnie światowej. Franciszkanie przeprowadzili najpierw wykopaliska archeologiczne, które jednoznacznie potwierdziły słuszność tradycji. Od tego czasu nie tylko tradycja ale również argumenty archeologiczne bezspornie świadczą za tym, że w tym miejscu było mieszkanie od samego początku otaczane czcią miejscowych chrześcijan. Grota stanowiła część mieszkalną zamienioną na miejsce kultu. Archeologia potwierdziła tradycję, że tu mieszkała Maryja i tu przyszedł do Niej Archanioł Gabriel zwiastując Jej, że z Ducha Świętego pocznie Syna Bożego (Łk 1,35). Po wykopaliskach, po udokumentowaniu i zabezpieczeniu tych wszystkich pamiątek, franciszkanie wybudowali kościół. Projekt powierzono włoskim architektom, którzy mieli zamiar tak uwypuklić pamiątki archeologiczne, aby zachować wszystkie te ślady, aby je w godny sposób uczcić, dać im godną oprawę. Dolny kościół, krypta, miała wszystkie te elementy zachować i wskazywać na nie. Natomiast górny nowoczesny kościół miał być na chwałę Maryi, miał być gloryfikacją Wcielenia. I dlatego powstały dwa poziomy w bazylice Zwiastowania. Dolny poziom, dolny kościół, który zachowuje pamiątki, skupia się wokół groty. Ukazuje poszczególne elementy, kolejne epoki, które oddawały cześć temu miejscu, wydarzeniu, Maryi i Zwiastowaniu: mury, kolumny, ślady malowideł, mozaiki, baptysterium, zarysy murów klasztoru bizantyjskiego, absydy itd. Natomiast górny kościół, z którego również widać Grotę, jest przygotowany do wielkich obchodów liturgicznych. Górny kościół ma swój własny ołtarz, własne prezbiterium. W czasie budowy bazyliki obradował Sobór Watykański II, który na pewno wpłynął na artystów i na architektów. Odbiło się to w wystroju, dekoracjach i obrazach bazyliki Zwiastowania. Mozaika ścienna w prezbiterium ukazuje Kościół; Chrystusa, który prowadzi cały Lud Boży przez dzieje. Chrystus przez Apostołów, poprzez ich następców, papieża, biskupów prowadzi Kościół i jest w nim obecny. Architekt przygotował w bazylice wiele bocznych ołtarzy. Nowy kościół miał być przygotowany na przyjęcie wielu grup pielgrzymów licznie przybywających do Nazaretu. Dlatego architekt przygotował wiele bocznych ołtarzy, by każda grupa pielgrzymów mogła celebrować Mszę św. ze swoim kapłanem. Przed ukończeniem bazyliki zakończył się Sobór, który między innymi zreformował liturgię. Nowe soborowe spojrzenie zwróciło uwagę na to, że Msza św. jest jedna, mimo, że odprawiana jest w wielu miejscach, przez wielu kapłanów, o różnym czasie, uobecnia jedną i tę samą Ofiarę Chrystusową. Wprowadzono wówczas koncelebrę i boczne ołtarze okazały się niepotrzebne. Ale budowa kościoła była już tak zaawansowana, że były przygotowane nisze, w których miały stanąć boczne ołtarze. Wówczas franciszkanie wpadli na pomysł, aby te gotowe nisze oddać do dyspozycji różnym narodom i różnym sanktuariom maryjnym całego świata. Każdy mógł przedstawić swoją Madonnę, swoją Maryję. Z całego świata napłynęły wizerunki Matki Boskiej z różnych sanktuariów. Jedynym warunkiem było, by obraz ten był z materiałów trwałych, a więc z kamienia, ceramiki, mozaiki. Dlatego dzisiaj w górnej bazylice Zwiastowania, wokół na ścianach są wizerunki Maryi z całego świata. Jest Maryja z Dalekiego Wschodu, ze skośnymi oczami; jest Maryja czarna, z Czarnego Lądu; jest wyobrażenie Matki Boskiej z Guadelupe; jest oczywiście także polska Czarna Madonna. Z biegiem czasu napłynęło jeszcze więcej wyobrażeń plastycznych Maryi z różnych krajów. Te, które nie zmieściły się w bazylice umieszczono na placu wokół bazyliki Zwiastowania. Dziedziniec stał się swoistą galerią pokazującą jak różne narody czczą Maryję. Realizują się słowa …błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia (Łk 1,48). Ewangelie wspominając o Nazarecie wymieniają wyraźnie dwa odrębne miejsca: miejsce zwiastowania tam gdzie do Maryi przyszedł anioł, oraz dom św. Józefa dokąd wprowadził swoją małżonkę i gdzie mieszkała święta Rodzina. Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami… Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego…» (Łk 1,26-32). Anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów»… Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie (Mt 1,20-24). Miejsce gdzie dokonały się to niezwykłe misteria, pierwsi wyznawcy Chrystusa stosunkowo wcześnie zamienili w miejsce kultu. Ta pierwsza grupa chrześcijan to mieszkańcy Nazaretu, bliscy, może wręcz krewni Jezusa – jak świadczą tradycje, była w posiadaniu miejsca, domu Maryi, groty w której strzegli tradycji związanej ze zwiastowaniem Maryi i z dzieciństwem Jezusa. Chrześcijanie Nazarejscy zazdrośnie strzegli tradycji o grocie, najpierw przed tymi, którzy nie uwierzyli i nie przyjęli chrześcijaństwa, potem przed chrześcijanami z pogaństwa, którzy mimo wszystko z biegiem czasu zyskali przewagę. Po IV wieku greccy chrześcijanie, przybysze z Bizancjum mieli inne podejście, w miejscu domu Maryi, nad grotą Zwiastowania wybudowali bazylikę. Miejscowi chrześcijanie, tak zwani judeo-chrześcijanie zachowali pod swoją opieką dom Józefa. Kiedy w VI wieku do Nazaretu przybył Anonim z Piacenzy, opisuje w swoim Itinererium kościół nad domem Maryi, nic nie wspomina o domu Józefa, być może, że judeo-chrześcijanie nie chcieli go u siebie, nie wtajemniczali go w swoje tradycje. Lecz sto lat później francuski pielgrzym Arculf opisuje już obydwa kościoły, charakterystyczne że dom Józefa nazywa kościołem Karmienia, nazwa ta świadczy o lokalnej mentalności judeo-chrześcijan. Od VII wieku coraz większą władzę nad całym Bliskim Wschodem zyskują kalifowie z dynastii omajjadów, chrześcijanom żyje się coraz trudniej. Bazylika nad Grotą Zwiastowania była w rękach bogatych greckich chrześcijan, którzy są w stanie zjednać sobie przychylność władz, w przeciwieństwie do biednych Nazarejczyków. Tak za panowania kalifa Jazida II kościół Karmienia nad domem Józefa poszedł w zapomnienie. Duży kościół krzyżowców nad grotą Maryi wybudowany w XI wieku zburzył oficer dowodzący wojskami sułtana Baibarsa Ala ed-Din Taybar w XIII wieku. Jednak pamięć o świętych miejscach trwa wśród pielgrzymów i miejscowych chrześcijan. Nową epokę w historii Nazaretu zapoczątkowali franciszkanie kiedy dnia 19 grudnia 1620 wykupili teren obejmujący obydwa sanktuaria. Dopiero sto lat później w roku 1730 bracia św. Franciszka otrzymali pozwolenie na budowę kościoła. Od tego czasu franciszkanie bez przerwy są opiekunami tego sanktuarium. Od XIX wieku rozwija się archeologia, nauka ta okazała się nieocenioną pomocą dla poznania historii tak biblijnej, jak i późniejszej, chrześcijańskiej. W roku 1895 franciszkanie przypadkowo odnaleźli fragmenty mozaiki w okolicy kościoła. Ojciec Prosper Viaud został przez Franciszkańską Kustodię Ziemi Świętej oddelegowany do przeprowadzenia systematycznych badań terenu i odkrył wtedy pozostałości kościoła z okresu krzyżowców. Była to absyda kościoła z XI w. oraz między innymi, pięć bardzo dobrze utrzymanych kapiteli romańskich. Kompleksowe wykopaliska przeprowadzono 50 lat później, przed budową aktualnej bazyliki. Badania prowadzone w latach 1954-1960 przez o. Bellarmina Bagattiego potwierdziły ponad wszelką wątpliwość autentyczność miejsca – Grota Zwiastowania od samego początku była otoczona czcią lokalnych chrześcijan. Do pionierskich prac archeologicznych należą również badania w Nazarecie na terenie kościoła św. Józefa. Ojciec Prosper przeprowadził wówczas kompleksowe prace w tym obiekcie, czyli kilkaset metrów dalej na północ. Stwierdził obecność kultowego obiektu chrześcijańskiego, czyli kościoła, nad zabudowaniami mieszkalnymi. W warstwie mieszkalnej odnaleziono wykute w skale groty, pomieszczenia mieszkalne lub magazynowe oraz bardzo typowe cysterny do gromadzenia wody wykute w skale. Ten dom był czczony przez chrześcijan Nazaretu świadcząc o tradycji domu Świętej Rodziny i domu rodzinnego Jezusa. Jezus mieszkał w tym domu. Archeolodzy potwierdzają Data utworzenia: 4 marca 2015, 4:43. Brytyjscy archeolodzy odkryli w Nazarecie ruiny domu, w którym Józef i Maria wychowywali małego Jezusa. Za podstawę poszukiwań posłużyła relacja średniowiecznego duchownego, który odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej i opisał położenie domu Jezusa Dom Jezusa Foto: East News Brytyjski archeolog odnalazł w izraelskim mieście Nazaret ruiny domu, w którym wychowywał się Jezus. Lokalizacja budynku pokrywa się z opisami średniowiecznego frankońskiego biskupa Arkulfa. Duchowny odbył pieglrzymkę do Nazaretu, więc jego relacja to świadectwo tego, co sam zobaczył. Relację tę biskup zdał opatowi Adomnanowi z jednego z klasztorów w Irlandii, a ten umieścił ją w swoim dziele „De Locis Sanctis" spisanym w 670 r. czyli tuż po pobycie biskupa Arkulfa w Nazarecie. Właśnie na podstawie tego dzieła profesor Ken Dark ze współpracownikami ustalił miejsce, gdzie stał dom młodego Jezusa. „– W dziele irlandzkiego mnicha jest mowa o tym, że dom stał między dwoma grobowcami i poniżej świątyni” – pisze uczony w „Przeglądzie Archeologii Biblijnej". Prace archologiczne prowadzone poniżej obecnego budynku Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu pozwoliły na odsłonięcie jednego z oryginalnych wejść do domu oraz części wapiennej podłogi. Znaleziono także skorupy glinianych naczyń, kawałki kołowrotka oraz przedmioty wypalone z gliny. – „Nie ma powodu, by sądzić, że nie był to dom rodziny Jezusa ”– pisze brytyjski archeolog. Zobacz także Zobacz /5 Dom Jezusa East News Odkrycia dokonali brytyjscy archeolodzy /5 Dom Jezusa BRAK Zachowane główne wejście /5 Dom Jezusa East News Widok z góry na pozostałości domu Jezusa /5 Dom Jezusa East News Ruiny domu Jezusa /5 Dom Jezusa BRAK Dom zbudowany był obok dwóch grobowców, co pomogło archelogom zlokalizować jego ruiny Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem: